تحلیل و بررسی هنر قلمکاری در ایران
توضیحات
تحلیل و بررسی هنر قلمکاری در ایرانمـشـخـصـات فـایـل عـنـوان تـحـقـیـق : هنر قلمکاری در ایران فـرمـت فـایـل : word تـعـداد صـفـحـات : 63 مـنـاسـب جـهـت ارائـه تـحـقـیـق کـلاســی بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق : در طول تاريخ پر حادثهي ايران ، هنر پيوسته بزرگترين افتخار ايرانيان بوده و دستاوردهاي هنري، هديهي دايمي ايرانيان به تاريخ جهان. ويژگي هنر ايران در اولين نگاه پيوند شكوهمندش با زندگي است و تكيهيي مطمئن كه بر تجربيات بشري در رشته هاي مختلف دارد. به عبارتي صريح تر،از قديم ترين زمان اگر چه هنر امري عادي و معمول بود، ايرانيان براي زيبايي مقياسي بلند قايل بودند و در طي قرن ها هميشه ذوق و فهمي عامل و استادانه مايهي تعالي و ترقي هنرشان بوده ... هنر با زندگيشان پيوند داشته و انواع هنرها نيز در ارتباط با يكديگر بوده اند. هر هنري از هنر ديگر مشتق ميشده وعجيب اينكه هنرمندان ايراني هرگز در بنداسم و عنوان نبوده اند و نگاهي گذرا به بازمانده هاي هنري ايران زمين بهترين مؤيد ايثار نفس و فروتني هنرمندان ايراني است و از هر صد اثر باقيمانده، ممكن است تنها يكي امضاي به وجود آورنده اش را داشته باشد... بطور كلي بايد گفت آن بخش از هنر ايران كه هنري متعهد و ردمي بود، بخاطر پيوند و آميختگي محكم و استوارش با زندگي مردم توانست به دور از جنبه هاي تجاري و بيشتر در صراحت و صداقت رشد كند. قلمكارسازي از جمله هنرهايي است كه عليرغم پيشينهي دير و دورش، تا كنون كمتر موضوع يك تحقيق جامع و جدي بوده واگر دربارهي ساير رشته هاي صنايع دستي ايران كم و بيش مآخذي در دسترس عموم هست، پيرامون اين “هنر – صنعت” كمتر با نوشته يا كتابي برخورد مي كنيم و آنچه كه در كتب مختلف يافت مي شود بسيار محدود بوده و به هيچ وجه نمي تواند جوابگوي علاقمندان تحقق پيرامون دست سازهاي ايراني باشد. قلمكار نوعي از بافته هاي رنگارنگ و الوان و يا پارچهيي ساده و مازو شده از كرباس كتان و غيره است كه بر آن به وسيلهي قالب و مهر نقوشي تصوير كرده باشند و آنرا به اشكال پرده، سفره، روميزي و غيره درآورند . اين “هنر – صنعت” كه وجه تسميه اش را از شيوهي توليد آغازين خود وام گرفته و هم اينك به گونهيي گسترده در اصفهان و به شكلي محدودتر در مشهد و دامغان هنوز، رونق و رواجي دارد از حدود اوايل قرن هفتم هجري قمري و همزمان با هجوم مغول ها، به ايران راه يافته و در گذشته هايي دور اصفهان، شيراز ، بروجرد، همدان، رشت، كاشان ، نخجوان، يزد، سمنان ، گناباد، نجف آباد و روستاهاي فارسان،گزيرخوار، خورزوق، برخوار، لنجان سده و ... جزو مراكز مهم پارچه هاي قلمكار به شمار ميرفته و از نظر اهميت، پارچه هاي قلمكار بروجردي در درجهي اول قرار داشته است هم چنين شواهد و مدارك مكتوبي ازج مله نظريه عيسي بهنام در كتاب صنايع دستي ايران وجود دارد كه حاكي از وجود نوعي پارچهي نقاشي شده در قرن پنجم هجري قمري (يازدهم ميلادي) است و همين امر باعث شده تا گروهي از سر شتابزدگي سابقهي توليد قلمكار را به روزگار محمود غزنوي برسانند...