تحقیق قضاوت حضرت علی (ع)
توضیحات
تحقیق قضاوت حضرت علی (ع)دانلود تحقیق قضاوت حضرت علی (ع) ۱۸ ص فرمت WORD مقدمه: بي ترديد حضرت اميرالمومنين (ع)محور قضاوتهاي اسلامي و شيعي و مهمترين چهره نظام ساز براي قضاي اسلامي است. آن حضرت در دوران حكومت نبوي، قاضي مدينه و يمن بود. قضاوت در مدينه با حضور شخص رسول خدا (ص) افتخاري عظيم است. تاييدات مكرر رسول خدا نسبت به توانايي آن حضرت در قضاوتها، تأكيدي بر اين محوريت است. پيامبر فرمود: داناترين امت من نسبت به سنتها و قوانين قضايي علي بن ابي طالب است. و داناترين شما به روش داوري علي است و قضاوت آنگونه است كه علي حكم كند و نيز اي علي! به سوي يمن حركت كن و زبان تو را از خطا و اشتباه صيانت بخشد و همچنين سپاس خدا را كه در خاندان من كساني را قرار داد كه داوري آنها مانند داوري پيامبر است. در زمان خلفا، بركناري آن حضرت از خلافت باعث كناره گيري از امور حكومت، از جمله قضاوت نشد و ايشان دستگاه قضايي نو پاي اسلام را هدايت و رهبري مي كرد. گاه خلفا مسايل لاينحل قضايي را به حضرت ارجاع مي دادند و گاه خود مستقيماً دخالت مي كرد و در پايان هر قضاوت، تحسين آنان را بر مي انگيخت و همگي مي گفتند زنهاي جهان از زاييدن فرزندي مانند علي عاجزند قويترين قاضي در بين ما علي است. حضرت در اين باره به مالك اشتر مي گويد: در آغاز، در كار خلفا دخالت نمي كردم بعد ديدم مردم از اسلام رويگردان مي شوند كه دخالت كردم. ترسيدم اگر به ياري اسلام و مسلمانان برنخيزم، ويراني در بناي اسلام ببينم كه مصيبت آن براي من بزرگتر از دوري حكومت چند روزه است كه همچون سراب زايل مي شود. دارويهاي آن حضرت، چه در زمان رسول و چه در هنگام خلافت و پيش از آن نظر به پيچيدگي موضوع از يك طرف و ابتكار و دقت نظر در قضاوت از طرف ديگر، توجه صحابه پيامبر و علاقه مندان حضرت را جلب كرد و نظر به اهميت آن، در قرون اوليه اسلام اين قضاوتها در رسائل مخصوص تدوين شد. در قديمي ترين فهرست كتابهاي شيعه، يعني فهرست شيخ طوسي و فهرست نجاشي از اين تأليف نام برده شده است. در قرون بعد علما و محدثان شيعه و برخي از محدثان عامه تتبع كرده و اين فروغ را از موارد متعدد جمع آوري نموده، به صورت كتاب مخصوص در آورده اند. در دوران بعد از شهادت آن حضرت، ائمه هدي، به ويژه صادقين (ع) و حضرت رضا(ع) مكرراً به قضاوتهاي آن حضرت استناد مي كردند و جملاتي مانند « كان علي يقول» و « قضي اميرالمومنين» و « افتي اميرالمونين» و « عن علي» و « قضي علي» و « افن اميرالمومنين قضي» و « افن علياً كان يقول» و « افن اميرالمومنين كان يقضي» و « افن عليا كان يقول»در كلمات آن حضرت فراوان است. ايشان در ديات و قصاص و حدود و قضا و فتاواي قضايي و يا قضاوتها به سيره قضايي اميرالمومنين استدلال و استنتاد مي كردند و چنانكه از بعضي عبارات مذكور آشكار است استنتاد، به سيره عملي يا قولي حضرت بود و مخصوص واقعه اي خاص نبود................