تحقيق معرفي ريل راه آهن، انواع و طبقه بندي ريل راه آهن

توضیحات

تحقيق معرفي ريل راه آهن، انواع و طبقه بندي ريل راه آهنمقدمه 2وظایف ریل 5طبقه بندی ریل ها 6ريل‌ها از نظر شکل هندسی 6ریل های دو قارچی (دارای دو کاهک) 6ریل های پاشنه دار (پایه تخت) 7ریل های قاشقی 9ریل های خاص 9طبقه بندی بر مبنای وزن واحد طول ریل 9مشخصات وزنی برخی از مقاطع ریل مورد استفاده در ایران 10طبقه بندی بر مبنای طول ریل 10تعمیرات جوشکاری در صنایع ریلی و راه آهن 11سوزن 11ريلهاي متقاطع 12مقدمهریل اصلی ترین جزء روسازی راه آهن می باشد که در تماس مستقیم با چرخ وسایل نقلیه ریلی قرار داشته و تحت بارهای متعددی در جهات قائم، طولی و جانبی می باشد. بر اساس مدارک موجود، نخستین خطوط ریلی به معنایی که امروزه می شناسیم درمعادن ذغال سنگ کشورهای آلمان و انگلیس احداث گردیده است. در قرن شانزدهم، از چوب به منظور ساخت خطوطی که آلات ناقله را در مسیر هدایت نمایند استفاده می شد. در این خطوط، به قسمت تحتانی وسیله نقلیه (کالسکه)، یک میله بلند به طور قائم نصب شده و با قرارگیری آن درون شیاری که در طول مسیر وجود داشت، هدایت وسیله نقلیه، تامین می گشت. چوخ آلات ناقله در آن زمان، معمولاً به شکل استوانه پهن ساخته می شد. دانش ساخت چنین خطوطی در نیمه دوم قرن شانزدهم و توسط معدن کاران آلمان به انگلستان آورده شد.با ورود این دانش به کشورانگلستان، نوآوری و توسعه چشمگیری در ان پدید آمد. به گونه ای که در سال 1630، یکی از صاحبان معدن به نام Baumont به منظور انتقال مواد معدنی به رودخانه Tyne یک سیستم جدید را پیشنهاد نمود. ساختار این خط متشکل زا الوارهایی به طول 8/1 متر در نظر گرفته شده بود که در طول مسیر و به دنبال هم، بر روی الوارهای دیگری هک به شکل عرضی قرار می گرفت، نصب می گردید. اتصال الوارهای طولی به الوارهای عرضی،س توسط میخ تامین می گشت. آن طور که از شواهد امر پیداست، ظرفیت باربری این سیستم تا چهار برابر بیش تر از راه های مرسوم در آن زمان بوده است. مشکل عمده ای که در این سیستم خط وجود داشت آن بود هک به مرور زمان، سطح فوقانی چوب ها به شدت دچار ساییدگی می شد. به منظور کاهش این نقیصه، در این قسمت از چوب های سخت استفاده گردید. در مواردی نیز یک تسمه فلزی بر روی چوب نصب می گشت تا میزان ساییدگی را به حداقل ممکن، کاهش دهد. از سوی دیگر برای جلوگیری از بیرون رفتن آلات ناقله از مسیر اصلی، الوارهایی را به صورت قائم و در طول مسیر، تعبیه می نمودند.نصب تسمه های فلزی بر روی الوارهای طولی نیز نتوانست آن چانان که باید، از سایش و خوردگی خط جلوگیری نماید. به ویژه در مواقعی هک بار زیادی توسط آلات ناقله از روی این خطوط عبور می کرد، این امر بسیار مشهود بود. به منظور رفع این نقیصه، شخصی به نام Reynolds در سال 1767 مطابق با شکل زیر، نخستین ریل چدنی سنگین را ارائه نمود. این نوآوری خاصل استفاده از ضایعات تولید چدن در ان زمان بود. هر یک از این ریل ها دارای طول 5/1 متر، عرض 43/11 سانتی متر و ارتفاع 18/3 سانتی متر بودند و بر روی آنها سه عدد سوراخ تعبیه شده بود تا امکان اتصال ریل به الوار تحتانی را فراهم آورد.